Կիևյան կամրջի միջադեպը, որը տեղի ունեցավ վերչերս , հերթական անգամ բարձրացրել է սոցիալական խնդիրների և երիտասարդության վարքագծի վերաբերյալ քննարկումները: Այն ժամանակ, երբ Արամը՝ անմեղ երիտասարդ, արժանացավ բռնության, հասարակությունը սկսեց ավելի ուշադիր ուսումնասիրել իրավիճակը և հետազոտել այն պատճառները, որոնք բերեցին այս միջադեպին:
Դիտարկելով միջադեպի ծագումը, մասնագետները սկսեցին ուշադրություն դարձնել երիտասարդների կողմից անցկացվող սոցիալական սթրեսին և հոգեբանական խնդիրներին: Տեղի ունեցավ ուսումնասիրություն, որը ցույց տվեց, որ պատանիների շրջանում աճել է սոցհոգեբանական ճնշումը, ինչի պատճառը կարող է լինել ընտանիքային խնդիրները, վատ պայմաններում ապրելու հանգամանքները և հուզական անջատումը:
Հետազոտությունները բացահայտեցին նաև, որ «ջահել լակոտները», ովքեր ներգրավված էին միջադեպում, հաճախ աճում են բռնության և թմրամիջոցների ազդեցության տակ: Նրանք, ովքեր ենթարկվում են սոցիալական բացառման կամ խտրականության, կարող են վերածվել ագրեսիվ պահվածքի: Այդ իրողությունները ոչ միայն ազդում են նրանց անձնական կյանքին, այլ նաև այն դրան հետևող հասարակությանը:
Նոր բացահայտումները, որոնք վերաբերում են տվյալ միջադեպին, ստիպեցին իրավապահ մարմիններին վերանայել իրենց մոտեցումը երիտասարդների հետ: Համայնքի կազմակերպությունները սկսել են աշխատանքներ իրականացնել՝ ուղղված երիտասարդության կրթությանը, սոցիալական աջակցության ծրագրերին և հուզական առողջության բարձրացմանը:
Արամի հոր խոսքերն այս թեմայի շուրջ ևս կարևոր են. «Մենք պետք է զրույց սկսենք մեր երեխաների հետ, որ նրանք զգան, թե նրանց լսում են»: Նա ընդգծեց, որ հասարակությունը պետք է միասնական կերպով պայքարի բռնության և անտարբերության դեմ, որպեսզի նման միջադեպեր այլևս չկրկնվեն:
Կիևյան կամրջի միջադեպը, սակայն, պետք չէ դիտարկել միայն որպես դժբախտություն. այն նաև հնարավորություն է տալիս հասարակությանը վերափոխվելու: Եթե մենք կարողանանք հասկանալ երիտասարդության խնդիրները, կարող ենք աշխատել ավելի խաղաղ և աջակցող հասարակություն կառուցելու համար: